Ο ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ

Κα­τω τα Χε­ρι­α α­πο τους Ο­μο­λο­γη­τες της Πι­στε­ως
Ε­πι­σκο­πους, Κλη­ρι­κους και Λα­ϊ­κους

Ὁ αἱ­ρε­τι­κὸς κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος
ἐ­πι­τί­θε­ται κα­τὰ τῆς Ἁ­γί­ας
Ὀρ­θο­δο­ξί­ας μας

Τὸ Φα­νά­ρι ἀ­περ­γά­ζε­ται νέ­ο σχί­σμα
καὶ ἡ Ἀ­θή­να κα­θεύ­δει

Γρα­φει ο Λαυ­ρεν­τι­ος Ντετ­ζι­ορ­τζι­ο, συγγραφεασ, εκδοτης, προ­ε­δρος της Φι­λορ­θο­δο­ξου Ε­νω­σε­ως «Κο­σμας Φλα­μι­α­τος»

1. Ἑ­ά­λω ἡ Ὀρ­θό­δο­ξος Ἐκ­κλη­σί­α, ἐν Χρι­στῷ ἀ­δελ­φοί. Ὑ­πού­λως καὶ δο­λί­ως ἐ­ξώ­σθη ὁ Τρι­α­δι­κὸς Θε­ός, ἡ Ἀ­λή­θει­α Του, οἱ Ἅ­γι­οί Του, ἀ­πὸ τὴν στρα­τευ­ο­μέ­νη Ἐκ­κλη­σί­α τοῦ Χρι­στοῦ· με­θο­δεύ­ε­ται δὲ καὶ ἡ ἔ­ξω­ση τοῦ πι­στοῦ λα­οῦ Του. Οἱ κα­τὰ τοὺς ἁ­γί­ους καὶ θε­ο­φό­ρους Πα­τέ­ρες καὶ κα­τὰ τὴν ἱ­ε­ρὰ Πα­ρά­δο­ση Ὀρ­θό­δο­ξοι Χρι­στι­α­νοὶ βρί­σκον­ται πλέ­ον ὑ­πὸ ἀ­προ­σχη­μά­τι­στο καὶ ἀ­πη­νῆ δι­ωγ­μόν.

Ἡ ἐ­κτὸς τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ως εὑ­ρι­σκο­μέ­νη, αἱ­ρε­τι­κὰ καὶ ἀλ­λό­τρι­α πρε­σβεύ­ου­σα, ἀλ­λὰ ἐν­τὸς τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας κυ­ρι­αρ­χοῦ­σα ἑ­ω­σφο­ρι­κὴ συμ­μο­ρί­α τῶν λα­τι­νο­φρό­νων πα­τρι­αρ­χῶν καὶ ἀρ­χι­ε­ρέ­ων ―φι­λο­πα­πι­στῶν, οἰ­κου­με­νι­στῶν, συγ­κρη­τι­στῶν καὶ θι­α­σω­τῶν πά­σης κα­τὰ τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ως αἱ­ρέ­σε­ως καὶ ἀλ­λο­δό­ξου δαι­μο­νο­πλη­ξί­ας― μὲ ἐ­πὶ κε­φα­λῆς τὸν αἱ­ρε­σι­άρ­χη κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο Ἀρ­χον­τώ­νη, ἐ­πι­βάλ­λει δι­οι­κη­τι­κὴ κα­το­χὴ καὶ πνευ­μα­τι­κὴ τρο­μο­κρα­τί­α, χρη­σι­μο­ποι­ών­τας τὸ ἐ­ξου­σι­α­στι­κό, ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κό, αὐ­ταρ­χι­κὸ καὶ αὐ­θαί­ρε­το κα­θε­στὼς τῆς δε­σπο­το­κρα­τί­ας γι­ὰ νὰ φι­μώ­σει καὶ ἐ­ξον­τώ­σει τοὺς ἀ­γω­νι­ζο­μέ­νους ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στές, μέ­λη τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος· δη­λα­δὴ τὴ δι­α­χρο­νι­κὴ καὶ αὐ­θεν­τι­κὴ ὀρ­θο­δό­ξως φρο­νοῦ­σα συ­νεί­δη­σή της: ἐ­πι­σκό­πους, κλη­ρι­κοὺς καὶ λα­ϊ­κούς.

Εἶ­ναι αὐ­τοὶ οἱ ἀρ­νη­σί­χρι­στοι αἱ­ρε­τι­κοί, ποὺ ἀν­τι­κα­τέ­στη­σαν τὴν Ἀ­λή­θει­α τοῦ Χρι­στοῦ μὲ τὴν Ἐ­ξου­σί­α τοῦ Δι­α­βό­λου, καὶ τὸ ἱ­ε­ρὸ μυ­στή­ρι­ο τῆς Πί­στε­ως μὲ τὴν δυ­τι­κὴ καὶ δυ­τι­κό­τρο­πη ἐ­πι­στη­μο­νι­κὴ δι­α­στρο­φὴ τῆς Θε­ο­λο­γί­ας· εἶ­ναι αὐ­τοὶ ποὺ ἀν­τι­κα­τέ­στη­σαν τὴν ἁ­γι­ό­τη­τα μὲ τὰ πα­νε­πι­στη­μι­α­κὰ πτυ­χί­α καὶ τὴν ἔ­ρη­μο τῶν ἀ­σκη­τῶν μὲ τοὺς ὑ­πὸ τῶν μα­σώ­νων ἐ­λεγ­χο­μέ­νους κα­θη­γη­τι­κοὺς θώ­κους. Γι’ αὐ­τὸ ἀρ­νού­με­θα νὰ δε­χθοῦ­με, νὰ ὑ­πα­κού­σου­με καὶ νὰ ἀ­πο­κα­λέ­σου­με τὸν κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο «Οἰ­κου­με­νι­κὸ Πα­τρι­άρ­χη», εἰς τό­πον καὶ εἰς τύ­πον Χρι­στοῦ εὑ­ρι­σκό­με­νον καὶ ὀρ­θο­το­μοῦν­τα τὸν λό­γον τῆς ἀ­λη­θεί­ας Του· δι­ό­τι κα­τὰ Χρι­στὸν Πα­τρι­άρ­χην οὐκ ἔ­χο­μεν, ἀλ­λὰ αἱ­ρε­σι­άρ­χη καὶ σφε­τε­ρι­στὴ τοῦ πα­τρι­αρ­χι­κοῦ θρό­νου καὶ κα­τα­πα­τη­τὴ τοῦ πα­τρι­αρ­χεί­ου ἀλ­γει­νῶς ὑ­φι­στά­με­θα, ἐγ­κά­θε­το τῆς σι­ω­νιστο­μα­σω­νι­κῆς παγ­κο­σμι­ο­κρα­τί­ας!­.­..

2. Ἡ ἀ­πὸ 16 Μαρ­τί­ου 2012 πρὸς τὸν Ἀ­θη­νῶν καὶ πρό­ε­δρο τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Συ­νό­δου κ. Ἱ­ε­ρώ­νυ­μο κα­τά­πτυ­στη καὶ ἀν­τι­κα­νο­νι­κὴ καὶ κα­τα­χρη­στι­κὴ ἐ­πι­στο­λὴ τοῦ Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου κα­τα­δει­κνύ­ει ὅ­τι ὁ αἱ­ρε­σι­άρ­χης καὶ σφε­τε­ρι­στὴς καὶ κα­τα­πα­τη­τὴς ἀ­πέ­βα­λε πλέ­ον κά­θε «ἀ­γα­πο­λο­γι­κὸ» πρό­σχη­μα εἰ­ρή­νης καὶ κα­τα­λα­γῆς, κα­θὼς καὶ τὸ «ἀ­γα­θὸ» οἰ­κο­λο­γι­κὸ καὶ πλου­ρα­λι­στι­κὸ προ­σω­πεῖ­ο του.

Πράγ­μα­τι, γι­ὰ ποι­άν «ἀ­γά­πη» μι­λοῦν αὐ­τοὶ ποὺ κο­λυμ­ποῦν στὴν ἐμ­πά­θει­α καὶ στὴν ἀ­λα­ζο­νεί­α; Τί «ἀ­γά­πη» εἶ­ναι αὐ­τή, ποὺ χω­ρά­ει τοὺς πάν­τες ἐ­κτὸς ἀ­πὸ τοὺς ἐν Χρι­στῷ ὀρ­θο­δό­ξως ὀρ­θο­φρο­νοῦν­τες ἀ­δελ­φούς τους; Καὶ ποι­άν «ἀ­γα­θό­τη­τα» ὑ­πο­κρί­νον­ται ἐ­κεῖ­νοι ποὺ κα­τέ­στη­σαν ἐρ­γό­χει­ρό τους, τὴ μνη­σι­κα­κί­α καὶ τὴ σκλη­ρό­τη­τα, τὸ μί­σος καὶ τὴν ἐκ­δι­κη­τι­κό­τη­τα ἐ­ναν­τί­ον ἐ­κεί­νων τοὺς ὁ­ποί­ους ἰ­δι­αι­τέ­ρως πρέ­πει νὰ ἐ­παι­νοῦν καὶ νὰ τι­μοῦν γι­ὰ τὸ ὀρ­θό­δο­ξο φρό­νη­μά τους;­.­.. Ὁ­ποί­α «ἀ­γα­θό­της»· νὰ δι­α­λέ­γε­ται ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος καὶ οἱ σὺν αὐ­τῷ μὲ τὴν ἀ­νὰ τὴν οἰ­κου­μέ­νη «σά­ρα καὶ μά­ρα» τῶν ἑ­τε­ρο­δό­ξων, ἀλ­λο­δό­ξων, μά­γων-σα­μά­νων καὶ ἀ­πο­κρυ­φι­στῶν τῆς ἑ­ω­σφο­ρι­κῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς, ἐ­νῶ ἀρ­νεῖ­ται ν’ ἀ­κού­σει τὰ πνευ­μα­τι­κὰ τέ­κνα του καὶ τοὺς ἐν Χρι­στῷ ἀ­δελ­φούς του ποὺ ὀρ­θο­δό­ξως γρη­γο­ροῦν, ἀ­νη­συ­χοῦν καὶ μά­χον­ται!.­..

Ἡ ἰ­τα­μω­τά­τη ἐ­πι­στο­λὴ τοῦ κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου ―μὲ τὴν ὁ­ποί­α ἐν­τέλ­λε­ται δί­κην αὐ­θέν­του τὴ φί­μω­ση, τὴν τι­μω­ρί­α καὶ τὸν ἐ­ξο­βε­λι­σμὸ τῶν ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στῶν με­λῶν τῆ­ς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος, ἐ­πι­σκό­πων καὶ κλη­ρι­κῶν καὶ λα­ϊ­κῶν, δι­α­πράτ­των κα­τά­φο­ρη εἰ­σπή­δη­ση σὲ αὐ­το­κέ­φα­λη Ἐκ­κλη­σί­α― εἶ­ναι ἡ ἔ­ναρ­ξη μι­ᾶς γε­νι­κευ­μέ­νης καὶ με­θο­δευ­μέ­νης ἐ­πι­θέ­σε­ως τῶν ἐ­κτὸς τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ως εὑ­ρι­σκο­μέ­νων ἀλ­λὰ ἐν­τὸς τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας κυριαρχούντων πα­ναι­ρε­τι­κῶν οἰ­κου­με­νι­στῶν, ἀ­σχη­μο­νούν­των δὲ ἐ­ναν­τί­ον τῶν Ὀρ­θο­δό­ξων Χρι­στι­α­νῶν: ἐ­ναν­τί­ον ἐ­κεί­νων ποὺ ἐμ­μέ­νουν στὴν αὐ­θεν­τι­κό­τη­τα τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ως μας, ὅ­πως αὐ­τὴ ὁ­ρί­ζε­ται ἀ­πὸ τὸ ἱ­ε­ρὸ Εὐ­αγ­γέ­λι­ο, τὴν ἱ­ε­ρὰ Πα­ρά­δο­ση, τὴν ἁ­γι­ο­πα­τε­ρι­κὴ Δι­δα­σκα­λί­α, τὶς ἁ­γί­ες οἰ­κου­με­νι­κὲς καὶ το­πι­κὲς Συ­νό­δους, τοὺς ἱ­ε­ροὺς Κα­νό­νες· καὶ ἐ­πι­μέ­νουν στὴν ἀ­κε­ραι­ό­τη­τα τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τοῦ Χρι­στοῦ ὅ­πως μᾶς τὴν πα­ρέ­δω­σαν οἱ προ­φῆ­τες, οἱ ἀ­πό­στο­λοι, οἱ ἅ­γι­οι, οἱ ὁ­μο­λο­γη­τές, οἱ μάρ­τυ­ρες, καὶ ἐν τέ­λει οἱ πα­τέ­ρες μας!­.­..

Δι­αγ­γέλ­λον­ται ἀ­σμέ­νως οἰ­κου­με­νι­στι­κὰ συ­νέ­δρι­α καὶ ἡ­με­ρί­δες μὲ ἀν­τι­χρί­στους στό­χους τὴν ἐ­ξα­πά­τη­ση καὶ τὸν ἐ­κμαυ­λι­σμὸ τοῦ πι­στοῦ λα­οῦ τοῦ Θε­οῦ· ἐ­κτο­ξεύ­ον­ται ἐσπευ­σμέ­νως δη­μο­σι­εύ­μα­τα μὲ θε­ο­λο­γι­κὸ ἔν­δυ­μα καὶ ἀ­θε­ο­λό­γη­το λό­γο· ἐ­ξα­πο­λύ­ε­ται ἀ­κα­τα­σχέ­τως ὀ­χε­τὸς ὕ­βρε­ων, λοι­δω­ρι­ῶν καὶ ἀ­θλί­ων ἐμ­παιγ­μῶν ἀ­πὸ τὰ ἀ­πύ­λω­τα στό­μα­τα καὶ μὲ τὸ ἀ­λα­ζο­νι­κὸ ὕ­φος νε­ω­τε­ρι­στῶν χρι­στο­μά­χων, πα­τρο­μά­χων καὶ ἁ­γι­ο­μά­χων στὸ δι­α­δί­κτυ­ο καὶ ἀλ­λοῦ. Αὐ­τὰ εἶ­ναι τὰ ὅ­πλα καὶ τὰ πυ­ρο­μα­χι­κὰ ἑ­νὸς ―καὶ ἐ­πι­σή­μως πλέ­ον κε­κηρυγ­μέ­νου― πο­λέ­μου κα­τὰ τῆς Ἁ­γί­ας Ὀρ­θο­δο­ξί­ας μας. Στὰ πλαί­σι­α αὐ­τὰ ἐν­τάσ­σον­ται, με­τα­ξὺ ἄλ­λων, ἡ ἐ­πι­στο­λὴ τῶν 28 οἰ­κου­με­νι­στῶν εὐ­ρυ­μα­θῶν μὲν ἀλ­λὰ ἀ­θε­ο­λο­γή­των «θε­ο­λό­γων» τῆς Θε­ο­λο­γι­κῆς Σχο­λῆς Θεσ­σα­λο­νί­κης καὶ τὸ ἄρ­θρο τοῦ Χαλ­κη­δό­νος κ. Ἀ­θα­να­σί­ου, ποὺ ζη­τοῦν ἐ­πὶ πί­να­κι τὴν κε­φα­λὴ τοῦ μη­τρο­πο­λί­του Πει­ραι­ῶς ἐ­πι­σκό­που κ. Σε­ρα­φεὶμ καὶ ὅ­λων τῶν ὀρ­θο­δό­ξως φρο­νούν­των, οἱ ὁ­ποῖ­οι μά­λι­στα χα­ρα­κτη­ρί­ζον­ται ἀ­πὸ ἐ­πι­σκο­πι­κὰ χεί­λη ὡς «θε­ο­λο­γι­κὴ ἀ­λη­τεί­α»­!.­..

Ἀλ­λὰ ἐ­ὰν οἱ ἐ­πι­κα­λού­με­νοι τοὺς ἁ­γί­ους καὶ θε­ο­φό­ρους Πα­τέ­ρες τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας εἶ­ναι «θε­ο­λο­γι­κὴ ἀ­λη­τεί­α», τό­τε μή­πως καὶ οἱ ἴ­δι­οι οἱ Πα­τέ­ρες εἶ­ναι «θε­ο­λό­γοι-ἀ­λῆ­τες»; (Θοῦ, Κύ­ρι­ε, φυ­λα­κὴν τῷ στό­μα­τί μου! Ἅ­γι­οι τοῦ Θε­οῦ, συγ­χω­ρέ­στε μας!) Ἄλ­λω­στε αὐ­τὸ δὲν ἰ­σχυ­ρί­στη­κε ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος (καὶ μά­λι­στα δη­μο­σι­εύ­θη­κε στὸ πα­τρι­αρ­χι­κὸ πε­ρι­ο­δι­κὸ «Ἐ­πί­σκε­ψις», 1998); Ὅ­τι οἱ Ἅ­γι­οι τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας, οἱ ὑ­πὸ τῆς Θεί­ας Χά­ρι­τος μὲ ση­μεῖ­α στε­φα­νω­μέ­νοι καὶ μὲ πλεῖ­στα θαυ­μα­τουρ­γι­κὰ χα­ρί­σμα­τα κε­χα­ρι­τω­μέ­νοι, εἶ­ναι ἑ­ω­σφο­ρι­κῶς πλα­νε­μέ­νοι καὶ ὅ­τι ὁ ἴ­δι­ος ―φεῦ, «πα­να­γι­ώ­τα­τος» ὦν― προ­σεύ­χε­ται γι­ὰ τὴ σω­τη­ρί­α τους!­!­!­.­..

Ὄ­χι, ἀ­δελ­φοί μου, δὲν πρό­κει­ται πε­ρὶ ἀ­λα­ζο­νεί­ας μό­νον· καὶ πε­ρὶ βλα­κεί­ας πρό­κει­ται!­.­.. 

3. Ὁ κα­τα­πα­τη­τὴς τοῦ πα­λαι­φά­του καὶ μαρ­τυ­ρι­κοῦ Οἰ­κου­με­νι­κοῦ Πα­τρι­αρ­χεί­ου Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος, ἀν­τι­κα­τέ­στη­σε τὴν Ἀ­λή­θει­α τοῦ Κυ­ρί­ου καὶ Θε­οῦ μας Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ ―τὴν ὁ­ποί­α ἐ­κλή­θη ὡς λει­τουρ­γός Του νὰ ὀρ­θο­το­μεῖ καὶ ὡς ἐ­πί­σκο­πος τοῦ λο­γι­κοῦ ποι­μνί­ου Του νὰ δι­α­φυ­λάτ­τει― μὲ τὴν ἑ­ω­σφο­ρι­κὴ ἐ­ξου­σί­α τοῦ Ἀν­τι­χρί­στου, ὑ­πο­κύ­πτον­τας στὶς τρεῖς προ­κλή­σεις τοῦ δι­α­βό­λου καὶ ἀ­πο­δε­χό­με­νος τὶς ἐ­πὶ γῆς «δω­ρε­ές» του: τὴν κο­σμι­κὴ ἐ­ξου­σί­α, τὴ βρω­τὴ δό­ξα καὶ τὰ ὑ­λι­κὰ ἀ­γα­θά. Ἐ­ξε­δί­ω­ξε τὸν Χρι­στὸ καὶ τὴν ἀ­λή­θει­α Του καὶ τοὺς ἁ­γί­ους Του καὶ τοὺς μάρ­τυ­ρές Του· ἀ­πέ­βα­λε τὴ χά­ριν τοῦ ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος!­.­..

Ἀ­πὸ τὸ ὄν­τως ἐμ­πε­ρί­στα­το Οἰ­κου­με­νι­κὸ Πα­τρι­αρ­χεῖ­ο κρά­τη­σε τὸν ἱ­στο­ρι­κὸ-πο­λι­τι­κὸ θε­σμὸ καὶ ―γι­ὰ τὴ δι­α­τή­ρη­ση τῆς προ­σω­πο­πα­γοῦς ἐ­ξου­σί­ας τοῦ ἑ­κά­στο­τε πα­τρι­άρ­χη― κα­τάρ­γη­σε τὸν ρό­λο τοῦ Πα­τρι­αρ­χεί­ου ὡς φύ­λα­κα καὶ φά­ρο καὶ ἀ­να­φο­ρὰ τῆς αὐ­θεν­τι­κό­τη­τος τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ώς μας καὶ τῆς ἀ­κε­ραι­ό­τη­τος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τοῦ Χρι­στοῦ, προ­κει­μέ­νου νὰ βρεῖ στή­ρι­ξη καὶ συμ­μά­χους στοὺς ἑ­ω­σφο­ρι­στὲς σι­ω­νι­στο­μα­σώ­νους οἰ­κο­νο­μι­κοὺς καὶ πο­λι­τι­κοὺς παγ­κο­σμι­ο­κρά­τες τοῦ κό­σμου τού­του!­.­.. Ἀλ­λὰ ὁ π. Ἐ­πι­φά­νι­ος Θε­ο­δω­ρό­που­λος εἶ­χε ἤ­δη ἀ­πὸ δε­κα­ε­τι­ῶν ὑ­πο­δεί­ξει στὸν προ­κά­το­χο τοῦ κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου, ἐ­πί­σης αἱ­ρε­τι­κό, Ἀ­θη­να­γό­ρα καὶ σὲ κά­θε ἐ­πί­δο­ξο λα­θρε­πι­βά­τη τῆς Ἁ­γί­ας Ὀρ­θο­δο­ξί­ας μας: Κα­λύ­τε­ρα νὰ κα­τα­βυ­θι­στεῖ ὁ πα­τρι­αρ­χι­κὸς θρό­νος στὰ ἐ­ρέ­βη τοῦ Βο­σπό­ρου, πα­ρὰ νὰ πα­ρα­σα­λευ­τεῖ στὸ ἐ­λά­χι­στο 

Ἀλ­λὰ ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος ἀρ­νή­θη­κε τὴν ἀ­κα­τα­μά­χη­τη καὶ ἀ­κα­τά­λυ­τη παν­το­δυ­να­μί­α τοῦ Τρι­α­δι­κοῦ Θε­οῦ μας, γι­ὰ τὴν προ­στα­σί­α τοῦ ὄν­τως ―ἀλ­λὰ ἀ­πο­κλει­στι­κὰ καὶ μό­νον ἐκ τῶν ἁ­μαρ­τι­ῶν μας― ἐμ­πε­ρι­στά­του Οἰ­κου­με­νι­κοῦ Πα­τρι­αρ­χεί­ου τῆς Κω­σταν­τι­νου­πό­λε­ως· ὀρ­θο­λο­γι­στι­κῶς σκε­πτό­με­νος καὶ πα­ρα­λό­γως φε­ρό­με­νος ἀ­πο­δέ­χθη­κε καὶ προ­σέ­φυ­γε στὴ δύ­να­μη τῶν προ­σκυ­νούν­των τὸν Μέ­γα Ἀρ­χι­τέ­κτο­να τοῦ Σύμ­παν­τος (τὸν Μ.Α.Τ.Σ.­), δη­λα­δὴ τὸν Σα­τα­νᾶ!­!! Τὰ κεί­με­να, οἱ λό­γοι καὶ τὰ ἔρ­γα του αὐ­τὸ μαρ­τυ­ροῦν· κι ἂς προ­σπα­θεῖ νὰ μᾶς μπερ­δέ­ψει καὶ νὰ μᾶς ἐ­ξα­πα­τή­σει χα­μαι­λε­ων­τί­ζον­τας, κα­θὼς ἐμ­φα­νί­ζε­ται στοὺς αἱ­ρε­τι­κοὺς αἱ­ρε­τι­κός, στοὺς ἀλ­λο­δό­ξους ἀλ­λό­δο­ξος-συγ­κρη­τι­στὴς καὶ στοὺς ὀρ­θο­δό­ξους «ὀρ­θό­δο­ξος»· ἀ­σκών­τας τά­χα ὑ­ψη­λὴ πο­λι­τι­κὴ καὶ πε­ρί­τε­χνη δι­πλω­μα­τί­α!­.­.. Ἀλ­λὰ τὸ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κὸ τοῦ Δι­α­βό­λου εἶ­ναι τὸ ψέμ­μα καὶ ἡ δι­α­βο­λή· κι αὐ­τὸ εἶ­ναι τὸ ἐρ­γό­χει­ρο τοῦ κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου!­!!

Ὅ­μως καὶ ἡ πνευ­μα­τι­κὴ τύ­φλω­ση δι­α­κα­τέ­χει τὸν κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο: πῶς ἐλ­πί­ζει ὅ­τι θὰ δι­α­σώ­σει χω­ρὶς τὸν Χρι­στὸ τὸ Οἰ­κου­με­νι­κὸ Πα­τρι­αρ­χεῖ­ο, τὸ ὁ­ποῖ­ο ὑ­φί­στα­τα­ται ἐ­λέ­ῳ Χρι­στοῦ καὶ γι­ὰ τὸν Χρι­στό; Τὸ ἐλ­πί­ζει γι­α­τὶ δὲν ἀ­γα­πᾶ τὸν Χρι­στό, γι­α­τὶ μι­σεῖ καὶ κα­τα­δι­ώ­κει τὸν Χρι­στό· γι­α­τὶ ἀ­γα­πᾶ καὶ ὁ­μνύ­ει στὸν Ἀν­τί­χρι­στο, τοῦ ὁ­ποί­ου ἑ­τοι­μά­ζει τὴν πα­νη­γυ­ρι­κὴ εἴ­σο­δο καὶ ἐγ­κα­τά­στα­ση στὸ Οἰ­κου­με­νι­κὸ Πα­τρι­αρ­χεῖ­ο, με­τα­τρέ­πον­τάς το ἀ­πὸ φω­λι­ὰ καὶ γι­άφ­κα τῆς μα­σω­νί­ας, ὅ­πως τὸ ἔ­χουν κα­ταν­τή­σει οἱ οἰ­κου­με­νι­στὲς τὶς τε­λευ­ταῖ­ες δε­κα­ε­τί­ες, σὲ ἄν­τρο τῆς Παν­θρη­σκεί­ας!­!!

Ἀ­πὸ τὸ Οἰ­κου­με­νι­κὸ Πα­τρι­αρ­χεῖ­ο Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως πέ­ρα­σαν ἅ­γι­οι καὶ θε­ο­φό­ροι Πα­τέ­ρες τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τοῦ Χρι­στοῦ, γί­γαν­τες τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ώς μας, ὅ­πως ὁ ἅ­γι­ος Ἰ­ω­άν­νης ὁ Χρυ­σό­στο­μος· ἀλ­λὰ πέ­ρα­σαν καὶ νά­νοι αἱ­ρε­τι­κοί, ὅ­πως ὁ Ἰ­ω­άν­νης Κα­λέ­κας καὶ ὁ Ἰ­ω­άν­νης Βέκ­κος: πλά­νοι κι ἐ­κμαυ­λι­στές, προ­βα­τό­σχη­μοι λύ­κοι βα­ρεῖς, προ­δό­τες καὶ ρι­ψά­σπι­δες, δι­ῶ­κτες καὶ δή­μι­οι, ἐ­ξω­μό­τες καὶ αὐ­το­μό­λοι.­.. Δυ­στυ­χῶς, ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος δὲν ἐ­πέ­λε­ξε νὰ μι­μη­θεῖ τὸν ἡ­ρω­ϊ­κὸ καὶ μαρ­τυ­ρι­κὸ ἱ­ε­ρὸ Χρυ­σό­στο­μο καὶ τοὺς ἄλ­λους ἁ­γί­ους προ­κα­τό­χους του· ἐ­ζή­λω­σε δό­ξαν Βέκ­κου!­!! 

4. Πλεῖ­στες οἱ θε­ό­πνευ­στες το­πι­κὲς καὶ οἰ­κου­με­νι­κὲς Σύ­νο­δοι, ἀλ­λὰ καὶ εὐ­ά­ριθ­μες οἱ κα­κο­δο­ξοῦ­σες καὶ λη­στρι­κὲς ὀ­νο­μα­ζό­με­νες! Τὴν Ἀ­λή­θει­α Του, ὅ­μως, μό­νον ἡ ἁ­γι­ό­τη­τα ―μὲ τὴν οἰ­κο­νο­μί­α τοῦ Κυ­ρί­ου καὶ ἐν ἁ­γί­ῳ Πνεύ­μα­τι― ἀ­να­δεί­κνυ­ε· καὶ ἡ συ­νεί­δη­ση τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, ὁ πι­στὸς λα­ός Του, τὴ δι­α­σφά­λι­ζε. Ὅ­πως τό­τε καὶ τώ­ρα καὶ πάν­το­τε!­!! Ἡ ἐ­πί­κλη­ση σή­με­ρα ἀ­πο­φά­σε­ων πα­νορ­θο­δό­ξων Συ­νό­δων καὶ τῆς αὐ­θεν­τί­ας τῶν «ἁρ­μο­δί­ων» ἱ­ε­ραρ­χῶν-ἡ­γε­τῶν, μό­νον πο­νη­ρῶν ἐ­πι­χεί­ρη­μα γι­ὰ ἀ­πλη­ρο­φό­ρη­τους, μι­κρό­νο­ες καὶ μω­ροὺς ἀ­πο­τε­λεῖ.

Οἱ συ­νο­δι­κὲς ἀ­πο­φά­σεις καὶ ἡ αὐ­θεν­τί­α ἐ­κεί­νων ποὺ τὶς λαμ­βά­νουν ἔ­χουν ἰ­σχὺ καὶ ὑ­πο­χρε­ω­τι­κό­τη­τα γι­ὰ ὅ­λα τὰ μέ­λη τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μό­νον ἐ­ὰν ὀρ­θο­το­μοῦν τῆν Ἀ­λή­θει­α τοῦ Χρι­στοῦ καὶ συ­νά­δουν μὲ τὸ ἱ. Εὐ­αγ­γέ­λι­ο, τὴν ἱ. Πα­ρά­δο­ση, τὴν ἁ­γι­ο­πα­τε­ρι­κὴ Δι­δα­σκα­λί­α, τὶς ἁ­γί­ες Συ­νό­δους, τοὺς ἱ. Κα­νό­νες. Ἄλ­λω­στε γι­ὰ κά­θε ζή­τη­μα ποὺ ἔρ­χε­ται σὲ Σύ­νο­δο πρέ­πει νὰ ἔ­χει τε­θεῖ καὶ νὰ ἔ­χει προ­η­γη­θεῖ συ­ζή­τη­ση ἐ­π’ αὐ­τοῦ, νὰ ἔ­χει λη­φθεῖ σχε­τι­κὴ ἀ­πό­φα­ση στὴν το­πι­κὴ Ἐκ­κλη­σί­α τῆς ὁ­ποί­ας οἱ ἀν­τι­πρό­σω­ποι συμ­με­τέ­χουν στὴ Σύ­νο­δο. Ὁ πι­στὸς λα­ὸς τοῦ Θε­οῦ πρέ­πει νὰ ἔ­χει ἐ­νη­με­ρω­θεῖ καὶ ἐκ­φρα­στεῖ. Σή­με­ρα οἱ συμ­με­τέ­χον­τες στὶς δι­ά­φο­ρες Συ­νό­δους (ἀ­κό­μη καὶ δι­α­λό­γους, συ­ναν­τή­σεις κ.λπ.) «προκα­θή­με­νοι» καὶ «ἡ­γέ­τες» τῶν δι­οι­κου­σῶν Ὀρ­θο­δό­ξων Ἐκ­κλη­σι­ῶν ―καὶ ὄ­χι Ποι­με­νάρ­χες καὶ Τα­γοὶ τοῦ λο­γι­κοῦ ποι­μνί­ου τοῦ Κυ­ρί­ου― ἐκ­προ­σω­ποῦν μό­νον τὸν ἑ­αυ­τό τους, τὸ κα­θε­στὼς τῆς δε­σπο­το­κρα­τί­ας ποὺ τοὺς ἀ­νέ­δει­ξε καὶ τὶς πά­σης φύ­σε­ως ἐ­λὶτ στὶς ὁ­ποῖ­ες ἀ­νή­κουν καὶ ὑ­πη­ρε­τοῦν· αὐ­τοὶ ὅ­μως, ὡς μὴ ὀρ­θο­το­μοῦν­τες τὸν λό­γον τῆς Ἀ­λη­θεί­ας Του ἀλ­λὰ και­νο­το­μοῦν­τες τὶς δι­κές τους κα­κο­δο­ξί­ες καὶ αἱ­ρέ­σεις, δὲν εὑ­ρί­σκον­ται εἰς τό­πον καὶ εἰς τύ­πον Χρι­στοῦ καὶ ὡς ἐκ τού­του, μὴ δι­α­θέ­τον­τες ὁ­ποι­α­δή­πο­τε ἐ­λέ­ῳ Χρι­στοῦ δι­και­ο­δο­σί­α, ἀ­πο­φα­σί­ζουν καὶ ἐ­νερ­γοῦν γι­ὰ τὴν Ἐκ­κλη­σί­α ὡς σφε­τε­ρι­στὲς τῆς ἀρ­χι­ε­ρω­σύ­νης πα­ρα­νό­μως (δι­α­λό­γους, συ­ναν­τή­σεις, συμ­με­το­χές, συμ­προ­σευ­χὲς κ.λπ.­)!­!­!.­..

Ὑ­πὸ αὐ­τὸ τὸ κα­θε­στώς, ὡ­στό­σο, μέλ­λει νὰ συγ­κλη­θεῖ ἡ ἐκ τοῦ Φα­να­ρί­ου με­τὰ ἐ­ξου­σι­α­στι­κοῦ πά­θους καὶ ἀ­λα­ζο­νι­κῆς ἐμ­μο­νῆς ἀ­περ­γα­ζο­μέ­νη Με­γά­λη Σύ­νο­δος, προ­κει­μέ­νου νὰ ἐ­πι­βά­λει τὴν και­σα­ρο­πα­πι­κὴ ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κὴ-φα­σι­στι­κὴ ἐ­ξου­σί­α τοῦ οἰ­κου­με­νι­κοῦ πα­τρι­άρ­χη Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως ὡς πά­πα-Σα­τρά­πη τῆς Ἀ­να­το­λῆς ἐ­πὶ ὅ­λων τῶν Ὀρ­θο­δό­ξων Ἐκ­κλη­σι­ῶν, νὰ ἐ­πι­ση­μο­ποι­ή­σει τὴν οὐ­νι­τι­κὴ ἕ­νω­ση τῆς Ἁ­γί­ας Ὀρ­θο­δο­ξί­ας μας μὲ τὸν ἀ­με­τα­νό­η­το Πα­πι­σμὸ καὶ νὰ ἀ­να­γο­ρεύ­σει τὸν Οἰ­κου­με­νι­σμὸ καὶ τὸν Συγ­κρη­τι­σμὸ σὲ δόγ­μα­τα καὶ μά­λι­στα κεν­τρι­κὰ τῆς «Ὀρ­θο­δο­ξί­ας»­!­.­..

Εἶ­ναι πλέ­ον τοῖς πᾶ­σι φα­νε­ρὸν ὅ­τι ὁ ἐ­ξου­σι­ο­κρά­της κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος ἐ­νερ­γεῖ ὡς ὁ πά­πας-Σα­τρά­πης τῆς Ἀ­να­το­λῆς, ὑ­πο­τε­λὴς ὡ­στό­σο στὸν πά­πα-Αὐ­το­κρά­το­ρα τῆς Δύ­σε­ως ―ἀμ­φο­τέ­ρων ὑ­πο­λό­γων στοὺς σι­ω­νι­στο­μα­σώ­νους παγ­κο­σμι­ο­κρά­τες τῆς ἑ­ω­σφο­ρι­κῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς― οἱ ὁ­ποῖ­οι πά­πες, στὰ πλαί­σι­α τῆς Παγ­κο­σμι­ο­ποι­ή­σε­ως, ἔ­χουν ἐ­πι­φορ­τι­σθεῖ ἐρ­γο­λα­βι­κὰ μὲ τὴν ἐ­πι­βο­λὴ τῆς Παν­θρη­σκεί­ας γι­ὰ τὴν προ­ε­τοι­μα­σί­α τῆς ἐ­λεύ­σε­ως τοῦ Ἀν­τι­χρί­στου. Ἡ ἀ­πο­στο­λὴ τοῦ κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου καὶ τῶν σὺν αὐ­τῷ φι­λο­πα­πι­στῶν, οἰ­κου­με­νι­στῶν καὶ συγ­κρη­τι­στῶν εἶ­ναι νὰ ἐ­πι­βά­λουν ―δί­κην ἀ­ναι­δῶν καὶ φορ­τι­κῶν «πλα­σι­ὲ» τοῦ σι­ω­νι­σμοῦ καὶ τῆς μα­σω­νί­ας― τὴ λα­τρεί­α τοῦ Ἀν­τι­χρί­στου ἐν­τὸς τῶν ὀρ­θο­δό­ξων να­ῶν μας μὲ τὸ με­ταλ­λαγ­μέ­νο ὀρ­θό­δο­ξο λα­τρευ­τι­κὸ τυ­πι­κὸ (λει­τουρ­γι­κὴ «ἀ­να­γέν­νη­ση», με­τα­φρά­σεις, νε­ω­τε­ρι­σμοί)· δη­λα­δὴ νὰ ἐ­πι­βά­λουν ἕ­να νέ­ου τύ­που οὐ­νι­τι­κὸ καὶ ἀν­τὶ-Χρι­στο κα­θε­στώς. 

5. Τὸν Ὀ­κτώ­βρι­ο τοῦ 2008 στὸ Φα­νά­ρι ὁ Ἀ­θη­νῶν κ. Ἱ­ε­ρώ­νυ­μος δέ­χθη­κε δη­μο­σί­ως τὴν αὐ­θαί­ρε­τη καὶ ἄ­τυ­πη ἀλ­λὰ οὐ­σι­α­στι­κὴ κα­τάρ­γη­ση ―μὲ τὴ σι­ω­πη­ρὴ καὶ κα­θο­λι­κὴ συ­ναί­νε­ση ἢ ἀ­δι­α­φο­ρί­α τῆς ἑλ­λα­δι­κῆς Ἱ­ε­ραρ­χί­ας― τοῦ Αὐ­το­κε­φά­λου τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος καὶ τὸν ὑ­πο­βι­βα­σμό της ἀ­πὸ ἀ­δελ­φὴ-Ἐκ­κλη­σί­α σὲ κό­ρη-Ἐκ­κλη­σί­α. Ἔ­κτο­τε συ­στη­μα­τι­κὰ ἡ τα­κτι­κὴ καὶ αὐ­θαί­ρε­τη καὶ κα­τα­χρη­στι­κὴ ἀλ­λὰ κα­τὰ πάν­τα με­θο­δευ­μέ­νη ―πρό­σκλη­ση καὶ ὑ­πο­δο­χὴ ὡς ἀρ­χη­γοῦ κρά­τους μὲ πρω­το­βου­λί­α κυ­ρί­ως οἰ­κο­νο­μι­κῶν πα­ρα­γόν­των (ἐ­πι­με­λη­τή­ρι­α κ.λπ.) καὶ αὐ­το­δι­οι­κη­τι­κῶν φο­ρέ­ων σὲ δι­ά­φο­ρα μέ­ρη τῆς χώ­ρας καὶ στα­νι­κῶς ἐ­πι­βαλ­λο­μέ­νη στὶς οἰ­κεῖ­ες μη­τρο­πό­λεις― πα­ρου­σί­α τοῦ κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου στὴν Ἑλ­λά­δα, ὡς σὲ ἐ­παρ­χί­α τῆς δι­και­ο­δο­σί­ας του, στὴν πρά­ξη ἐμ­πέ­δω­σε τὴν κα­τάρ­γη­ση τῆς αὐ­το­κε­φα­λί­ας καὶ ἐ­πέ­βα­λε τὸν ὑ­πο­βι­βα­σμὸ τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος σὲ «ὑ­πη­ρέ­τρι­α»-Ἐκ­κλη­σί­α!­.­..

Μὲ τὴν ἐν λό­γῳ ἐ­πι­στο­λή του ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος ἐν­τέλ­λε­ται «ὀ­φει­λε­τι­κῶς» (δι­και­ω­μα­τι­κῶς, ὡς ἐ­πι­κυ­ρί­αρ­χος) ἐ­νέρ­γει­ες καὶ ἀ­πο­φά­σεις στὴν Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Ἑλ­λά­δος, ἡ ὁ­ποί­α ὑ­πο­χρε­οῦ­ται «ὀ­φει­λε­τι­κῶς» (κα­θη­κόν­τως, ὡς ὑ­πο­τε­λὴς) νὰ ἐ­κτε­λέ­σει ―νὰ δι­κά­σει καὶ νὰ κα­τα­δι­κά­σει μέ­λης της: ἐ­πι­σκό­πους, κλη­ρι­κοὺς καὶ λα­ϊ­κοὺς―, ἐ­πι­βάλ­λον­τας ἀ­νοι­κτὰ καὶ ἀ­προ­σχη­μά­τι­στα σχέ­σεις πλή­ρους ὑ­πο­τέ­λει­ας καὶ ρα­γι­α­δι­σμοῦ. Ἀ­πει­λεῖ δέ, σὲ πε­ρί­πτω­ση μὴ συμ­μορ­φώ­σε­ως, νὰ ἐ­γεί­ρει θέ­μα ―βλέ­πε: κα­τα­δί­κες, δι­ωγ­μούς, ἀ­φο­ρι­σμοὺς― σὲ πα­νορ­θό­δο­ξο ἐ­πί­πε­δο, ἐ­φό­σον θε­ω­ρεῖ ὅ­τι οἱ ἄλ­λες δι­οι­κοῦ­σες Ὀρ­θό­δο­ξες Ἐκ­κλη­σί­ες δι­ὰ τῶν «προ­κα­θη­μέ­νων» τους «εἶ­ναι τοῦ χε­ρι­οῦ του»· ἡ κα­τ’ ἀ­να­το­λὰς Ἱ­ε­ρὰ Ἐ­ξέ­τα­ση, ἑ­τε­ρο­χρο­νι­σμέ­νη με­ρι­κοὺς αἰ­ῶ­νες, βρί­σκε­ται ἐ­πὶ θύ­ραις· μὲ τοὺς δαυ­λοὺς ἕ­τοι­μους ν’ ἀ­νά­ψουν τὶς πυ­ρὲς τῆς «κα­θάρ­σε­ως» κα­τὰ τῶν Ὀρ­θο­δό­ξων Χρι­στι­α­νῶν!­.­.. 

6. Τὸ ἐκ­κλη­σι­ο­λο­γι­κὸ πρα­ξι­κό­πη­μα τοῦ 2008 κα­θί­στα­ται πα­τρι­αρ­χι­κὴ κα­το­χή τὸ 2012. Ἔτ­σι ἐμ­πε­δώ­νε­ται καὶ πα­γι­ο­ποι­εῖ­ται ἔ­τι πε­ρισ­σό­τε­ρο ὁ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὸς κα­τα­κερ­μα­τι­σμὸς τῆς Ἑλ­λη­νι­κῆς ἐ­πι­κρά­τει­ας, ὅ­που, ἀν­τὶ ἡ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὴ δι­και­ο­δο­σί­α νὰ κα­τα­στεῖ ὡς εἴ­θι­σται ἑ­νι­αί­α καὶ ν’ ἀ­κο­λου­θή­σει τὴν ἐ­θνι­κὴ-πο­λι­τι­κὴ-κρα­τι­κὴ δι­α­μόρ­φω­ση (κα­τὰ τοὺς ἱ. κα­νό­νες 8^ο τῆς Γ΄ Οἰκ. Συ­νό­δου τὸ 431 καὶ 17^ο τῆς Δ΄ Οἰκ. Συ­νό­δου τὸ 451, τὸν Μέ­γα Φώ­τι­ο, τὴ δι­α­χρο­νι­κὴ κα­νο­νι­κὴ-πρα­κτι­κὴ τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας), ἐ­πι­βάλ­λε­ται τε­τρα­πλὸς ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὸς κα­τα­κερ­μα­τι­σμὸς τῆς Ἑλ­λά­δος, ποὺ ἐν τοῖς πράγ­μα­σι ἀμ­φι­σβη­τεῖ ἐξ ἀρ­χῆς τὴν ἐ­θνι­κὴ ἀ­νε­ξαρ­τη­σί­α καὶ κυ­ρι­αρ­χί­α τοῦ ἑλ­λη­νι­κοῦ Κρά­τους. Ἔτ­σι ἔ­χου­με:

(α) Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Ἑλ­λά­δος· στὴν ὁ­ποί­α ἐν­σω­μα­τώ­θη­καν κα­νο­νι­κὰ μό­νον ἡ Θεσ­σα­λί­α καὶ ἡ Ἑ­πτάν­νη­σος με­τὰ τὴν ἀ­πε­λευ­θέ­ρω­σή τους.

(β) Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Κρή­της· ὅ­που ὑ­πο­βό­σκουν αὐ­το­νο­μι­στι­κὲς τά­σεις ὑ­πο­κι­νού­με­νες ἀ­πὸ τὸν σι­ω­νι­σμὸ καὶ οἱ μη­τρο­πο­λί­τες της ἔ­γι­ναν τοῦρ­κοι ὑ­πή­κο­οι πρὸς «πα­τρι­αρ­χο­ποί­η­σή» τους, δι­α­τη­ρών­τας ὡ­στό­σο τοὺς μη­τρο­πο­λι­τι­κοὺς θρό­νους τους στὴν Ἑλ­λά­δα!­.­..­

(γ) Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Δω­δε­κα­νή­σου· ὅ­που νη­σι­ά της ὀ­ρέ­γε­ται μο­νί­μως ἡ τουρ­κι­κὴ βου­λι­μί­α καὶ προ­σφά­τως «ἀ­να­κα­λύ­πτον­ται» (μου­σουλ­μά­νοι) ἢ «ἐ­πι­και­ρο­ποι­οῦν­ται» (πα­πι­στὲς) μει­ο­νό­τη­τες.

(δ) Μη­τρο­πό­λεις «Νέ­ων Χω­ρῶν»· ὅ­ρος κα­θ’ ἑ­αυ­τὸν ὕ­πο­πτος, ποὺ ὑ­πο­νο­εῖ προ­σω­ρι­νῶς κα­τα­κτη­μέ­νες πε­ρι­ο­χὲς καὶ ὄ­χι ὁ­ρι­στι­κῶς ἀ­πε­λευ­θε­ρω­μέ­να πά­λαι πο­τε ἑλ­λη­νι­κὰ ἐ­δά­φη σὲ Ἤ­πει­ρο, Μα­κε­δο­νί­α, Θρά­κη, ἐ­νῶ ἡ ἑλ­λη­νι­κό­τη­τά τους καὶ ἡ ἑλ­λη­νι­κὴ κυ­ρι­αρ­χί­α ἐ­κεῖ μο­νί­μως ἀμ­φι­σβη­τεῖ­ται ἀ­πὸ τοὺς γεί­το­νες, καὶ ὅ­που ὑ­πάρ­χει ἱ­στο­ρι­κὸ αὐ­το­νο­μι­στι­κῶν καὶ ἀ­πο­σχι­στι­κῶν κι­νη­μά­των: ὅ­πως λ.χ. ὁ ἔ­χων μέλ­λον σκο­πι­α­νὸς ἀ­λυ­τρω­τι­σμός, μὲ τὴν ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὴ δι­ά­στα­σή του τὸν Ἀ­χρί­δος Ἰ­ω­άν­νη ποὺ ἔ­χει τὴν «ἕ­δρα» του στὴ Θεσ­σα­λο­νί­κη (γι­ὰ τὸν ὁ­ποῖ­ον οὐ­δὲν λέ­γε­ται ἀ­πὸ τὸ Πα­τρι­αρ­χεῖ­ο καὶ τὴν Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Ἑλ­λά­δος), ἀλ­λὰ καὶ τὸ πα­ρὸν τῆς ἀ­νοι­κτῆς τουρ­κι­κῆς ἐ­πι­κυ­ρι­αρ­χί­ας στὴ Θρά­κη (προ­ξε­νεῖ­ο καὶ μου­λά­δες)!­.­..

Εἶ­ναι γνω­στὸ ἄλ­λω­στε στὴν παγ­κό­σμι­α ἱ­στο­ρί­α, ἀλ­λὰ καὶ ἰ­δι­αι­τέ­ρως στὰ Βαλ­κά­νι­α (λ.χ. Βουλ­γα­ρί­α), ὅ­τι ἡ με­τα­βο­λὴ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῶν δι­και­ο­δο­σι­ῶν προ­η­γεῖ­ται καὶ προ­ε­τοι­μά­ζει αὐ­το­νο­μί­ες καὶ ἀ­πο­σχί­σεις ἐ­δα­φῶν, κρα­τι­κὰ μορ­φώ­μα­τα καὶ γε­ω­πο­λι­τι­κὲς-γε­ω­στρα­τη­γι­κὲς ἀ­να­κα­τα­τά­ξεις!­.­.. Τί συμ­βαί­νει, λοι­πόν, μὲ τὸν κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο καὶ τοὺς σὺν αὐ­τῷ; Εἶ­ναι τυ­χαῖ­ο ὅ­τι ὁ αἱ­ρε­τι­κὸς φα­να­ρι­ώ­της ἐ­ξου­σι­α­στὴς ἔ­χει κα­τα­φερ­θεῖ κα­τὰ τῆς Ἐ­θνε­γερ­σί­ας τοῦ 1821 καὶ τῶν ἡ­ρω­ϊ­κῶν ἀ­γω­νι­στῶν της, ὑ­βρί­ζον­τάς τους ὡς «ξυ­πό­λυ­τους ἀ­λῆ­τες» (κι ἔ­χει δη­μο­σι­ευ­θεῖ), ποὺ δι­α­τά­ρα­ξαν τὴν ἀ­γα­στὴ καὶ φι­λι­κὴ συμ­βί­ω­ση τῶν τούρ­κων κα­τα­κτη­τῶν μὲ τοὺς ὑ­πο­δού­λους Ἕλ­λη­νες; Ὄ­χι, ἀ­δελ­φοί μου, δὲν πρό­κει­ται πε­ρὶ ἀ­λα­ζο­νεί­ας οὔ­τε πε­ρὶ βλα­κεί­ας· πε­ρὶ προ­δο­σί­ας πρό­κει­ται!­.­..

Ἡ Παγ­κο­σμι­ο­κρα­τί­α προ­ω­θεῖ μὲ ὅ­λα τὰ μέ­σα τὴ Νέ­α Τά­ξη Πραγ­μά­των στὸν κό­σμο καὶ στὴ Βαλ­κα­νι­κή· ἀ­φαι­ρεῖ ἀ­πὸ τὸν ὀρ­θό­δο­ξο ἑλ­λη­νι­κὸ λα­ὸ ὄ­χι μό­νον τὴν ἐ­θνι­κὴ ἀ­νε­ξαρ­τη­σί­α του καὶ τὴν κρα­τι­κὴ κυ­ρι­αρ­χί­α του, τὴν οἰ­κο­νο­μι­κὴ καὶ πο­λι­τι­κὴ αὐ­το­νο­μί­α του, τὴν ἱ­στο­ρι­κὴ καὶ πο­λι­τι­σμι­κὴ ἰ­δι­ο­προ­σω­πί­α του, ἀλ­λὰ ἀ­κό­μη καὶ τὴν ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὴ αὐ­το­κε­φα­λί­α του· ἐ­νῶ συ­στη­μα­τι­κὰ προ­ω­θοῦν­ται ἡ πα­ρα­χά­ρα­ξη τῆς ἱ­στο­ρί­ας του, ἡ δι­α­στρο­φὴ τῆς ἐ­θνι­κῆς συ­νει­δή­σε­ώς του, ἡ πλη­θυ­σμι­α­κὴ ἀλ­λοί­ω­σή του, ἡ φαλ­κί­δευ­ση τῶν ἀν­θρω­πί­νων δι­και­ω­μά­των του καὶ ἡ κα­τάρ­γη­ση τῶν πο­λι­τι­κῶν ἐ­λευ­θε­ρι­ῶν του. Καὶ ὄ­χι μό­νον: ἐ­πι­χει­ρεῖ­ται καὶ αὐ­τὴ ἀ­κό­μη ἡ βι­ο­λο­γι­κὴ καὶ δη­μο­γρα­φι­κὴ ἐ­ξόν­τω­σή του· χω­ρὶς νὰ τὸ συ­νει­δη­το­ποι­οῦ­με ἐν­δε­χο­μέ­νως νὰ 

«Στὴν ἀ­ναμ­πουμ­πού­λα ὁ λύ­κος χαί­ρε­ται», λέ­ει ὁ λα­ός· καὶ ὁ αἱ­ρε­σι­άρ­χης κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος, ἐν­τε­ταγ­μέ­νος στοὺς παγ­κο­σμι­ο­κρα­τι­κοὺς σχε­δι­α­σμούς, εἶ­ναι ὁ προ­βα­τό­σχη­μος καὶ βα­ρὺς λύ­κος ποὺ κα­τα­σπα­ράσ­σει πνευ­μα­τι­κά, καὶ ὄ­χι μό­νον, τὸ λο­γι­κὸ ποί­μνι­ο τοῦ Θε­οῦ ―ἐν προ­κει­μέ­νῳ τὸν ἑλ­λη­νι­κὸ λα­ὸ― τοῦ ὁ­ποί­ου κα­κο­βού­λως καὶ δο­λί­ως ὑ­φήρ­πα­σε τὴν «ἡ­γε­σί­α», προ­φα­σι­ζό­με­νος ὅ­τι τά­χα τὸν ποι­μαί­νει!­.­.. 

7. Προ­τεί­νου­με στὸν σφε­τε­ρι­στὴ τοῦ πα­τρι­αρ­χι­κοῦ θρό­νου καὶ κα­τα­πα­τη­τὴ τοῦ πα­λαι­φά­του καὶ μαρ­τυ­ρι­κοῦ Οἰ­κου­με­νι­κοῦ Πα­τρι­αρ­χεί­ου Κων­σταν­τι­νου­πό­λως κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο Ἀρ­χον­τώ­νη νὰ συ­νέλ­θει καὶ νὰ ἔλ­θει σὲ συ­ναί­σθη­ση, ὅ­τι κα­νεὶς δὲν μπο­ρεῖ νὰ ἐμ­παί­ζει τὸν Κύ­ρι­ο καὶ Θε­ό μας Ἰ­η­σοῦ Χρι­στό, νὰ κα­τα­κρε­ουρ­γεῖ τὴν Ἐκ­κλη­σί­α Του, νὰ δι­α­στρέ­φει τὴν Ὀρ­θό­δο­ξη Πί­στη μας καὶ νὰ ἐ­κμαυ­λί­ζει τὸν πι­στὸ λα­ὸ τοῦ Θε­οῦ· οὔ­τε κι αὐ­τὸς ἀ­κό­μη ὁ αἱ­ρε­τι­κὸς καὶ οἰ­η­μα­τί­ας πά­πας-Σα­τρά­πης τῆς Ἀ­να­το­λῆς, ποὺ «ἀ­να­γό­ρευ­σε» τὸν ἑ­αυ­τό του θε­ὸ καὶ «κα­θαί­ρε­σε» τὸν Τρι­α­δι­κὸ 

Τὴν Ὀρ­θό­δο­ξη Πί­στη μας μᾶς τὴν προ­α­νήγ­γει­λαν οἱ δί­και­οι καὶ οἱ προ­φῆ­τες Του, μᾶς τὴν ἀ­πο­κά­λυ­ψε ὁ ἴ­δι­ος ὁ Χρι­στός, μᾶς τὴν ἐ­δί­δα­ξαν οἱ ἀ­πό­στο­λοί Του, μᾶς τὴν στε­ρέ­ω­σαν οἱ μάρ­τυ­ρές Του, μᾶς τὴν δι­α­φύ­λα­ξαν οἱ ἅ­γι­οί Του, μᾶς τὴν πα­ρέ­δω­σαν οἱ Πα­τέ­ρες μας!

Ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος, πα­ρ’ ὅ­λες τὶς κομ­πορ­ρη­μο­σύ­νες του καὶ τοὺς κορ­δα­κι­σμούς του, πα­ρὰ τὴν τρο­μο­κρα­τί­α καὶ τὶς ἀ­πει­λὲς ποὺ ἐ­ξα­πο­λύ­ει ἐ­ναν­τί­ον μας, πα­ρὰ τοὺς ἑ­ω­σφο­ρι­κοὺς βρυ­χηθ­μούς του, εἶ­ναι πο­λὺ μι­κρός, ἐ­λα­χι­στό­τα­τος, σχε­δὸν ἀ­νύ­παρ­κτος χω­ρὶς τὴν ἐ­ξου­σί­α ποὺ ἔ­χει ὑ­φαρ­πά­σει ἀλ­λὰ καὶ ἀ­πο­λύ­τως ἀ­δύ­να­μος ἀ­κό­μη καὶ μὲ αὐ­τήν, γι­ὰ νὰ μπο­ρέ­σει νὰ μᾶς χω­ρί­σει ἀ­π’ τὸν Χρι­στὸ καὶ τὴν Ἀ­λή­θει­α Του· ἡ ὁ­ποί­α ἐμ­πε­ρι­έ­χει τὴν μό­νη καὶ πραγ­μα­τι­κὴ Ἀ­γά­πη, τὴν μό­νη καὶ πραγ­μα­τι­κὴ Ἑ­νό­τη­τα, τὴν μό­νη καὶ πραγ­μα­τι­κὴ Εἰ­ρή­νη· καὶ ποὺ ―κυ­ρί­ως― ἐ­ξα­σφα­λί­ζει τὴν μό­νη καὶ πραγ­μα­τι­κὴ Σω­τη­ρί­α μας.

Στὴν προ­σω­πι­κή τους πτώ­ση καὶ ἀ­πώ­λει­α, ποὺ ἔ­χουν ἐ­πι­λέ­ξει ν’ ἀ­κο­λου­θή­σουν ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος καὶ οἱ σὺν αὐ­τῷ λα­τι­νό­φρο­νες φι­λο­πα­πι­στές, πα­ναι­ρε­τι­κοὶ οἰ­κου­με­νι­στὲς καὶ νε­ο­ε­πο­χί­τες συγ­κρη­τι­στὲς μή­τε θὰ τοὺς ἀ­κο­λου­θή­σου­με μη­δὲ θὰ μᾶς πα­ρα­σύ­ρουν.

Ζεῖ ὁ Κύ­ρι­ος καὶ Θε­ός μας Ἰ­η­σοῦς Χρι­στὸς ὁ σαρ­κω­θεὶς καὶ ὁ σταυ­ρω­θεὶς καὶ ὁ ἀ­

Κα­λὸ Πά­σχα καὶ κα­λὴν Ἀ­νά­στα­ση. Ἀ­μήν.

Δρο­σε­ρὸ Τρι­κά­λων, 6 Μαρτίου 2012

Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο