Διακήρυξη για την ίδρυση της «Φιλορθοδόξου Ενώσεως “Κοσμάς Φλαμιάτος”»

Ιδρυτική Διακήρυξη

Φιλορθόδοξος Ένωσις «Κοσμάς Φλαμιάτος»

Φορέας για την Ορθόδοξη Πίστη μας,
την Εκκλησία του Χριστού
και τη Ρωμηοσύνη μας.

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος

Οι υπογράφοντες την παρούσα Διακήρυξη είμαστε ενεργά μέλη της κατ’ Ανατολάς Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού.

Ενδιαφερόμαστε και αγωνιούμε για την κατάσταση, στην οποία ―αντι-στάσεως μη ούσης― έχει περιέλθει η Κιβωτός της Σωτηρίας μας· τόσο από τον ακραίο, ακατάπαυστο και νεοταξικά αναβαθμισμένο πόλεμο των πάσης φύσεως και προελεύσεως αιρετικών και εκκλησιομάχων εναντίον της, όσο και από την ανοικτή πλέον υποταγή τής Διοικούσης Εκκλησίας στον Πάπα, στην παναίρεση του Παπισμού και του Οικουμενισμού, με τον εξουνιτισμό της· τον οποίο επιβάλλουν επίορκοι και ανάξιοι επίσκοποι, μέσω του εκκοσμικευμένου, εξουσιαστικού και αυθαιρέτου εκκλησιαστικού καθεστώτος, που καταδυναστεύει τον πιστό λαό του Τριαδικού Θεού μας —κληρικούς και λαϊκούς.

Για τους λόγους αυτούς αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην ίδρυση φορέα με την επωνυμία «Φιλορθόδοξος Ένωσις “Κοσμάς Φλαμιάτος”, για την αυθεντικότητα της Ορθοδόξου Πίστεώς μας, για την ακεραιότητα της Εκκλησίας του Χριστού και για την περιφρούρηση της ιδιοπροσωπίας της Ρωμηοσύνης».

Προβαίνουμε στην ίδρυση της «Φιλορθοδόξου Ενώσεως “Κοσμάς Φλαμιάτος”», γιατί μέσα στην Εκκλησία μας δεν λειτουργούν οι αρχαίοι εκκλησιαστικοί θεσμοί και οι πατροπαράδοτες διαδικασίες —κυρίως η Ενορία— δια των οποίων τα μέλη της θα μπορούσαν να καταθέσουν το ενδιαφέρον τους και τους προβληματισμούς τους, την αγωνία τους και τις προτάσεις τους για την κατάσταση της Εκκλησίας και την πορεία της, να ανταλλάξουν τις απόψεις τους και με δημοκρατικές ζυμώσεις και θεοπρόβλητες διαδικασίες ―εν τη θεοσδότω ελευθερία και εν Αγίω Πνεύματι― να αποφασίσουν τη δραστηριοποίησή τους κατά διαφόρους τρόπους και προς κάθε κατεύθυνση, όπου ήθελε συλλογικά κριθεί χρήσιμο και αναγκαίο, εντός και εκτός της Εκκλησίας μας.

Διαπιστώνουμε καταφάνερες και γενικευμένες πλέον εκτροπές στην πνευματική και λατρευτική βιοτή μας και ιδιαιτέρως:

Α΄. Την προϊούσα έκπτωση της Διοικούσης Εκκλησίας από την αποστολική και συνοδική παράδοσή της, που συντελείται δια της εωσφορικής εκκοσμικεύσεώς της μέσω του ανελευθέρου και αυταρχικού, αυθαιρέτου και εξουσιαστικού καθεστώτος στην Εκκλησία μας, το οποίο:

—Επιβάλλεται με τη διαστροφή της εκκλησιολογίας της, με τη φαλκίδευση του νομοκανονικού δικαίου της και με την ιδιοτελή κατάχρηση εκ μέρους επισκόπων και εκκλησιαστικών ιθυνόντων των σχέσεών της με το Κράτος, οι οποίες υφίστανται στα πλαίσια της συναλληλίας Εκκλησίας και Πολιτείας· κατάχρηση, που επί πλέον επιτρέπει την καθιερωμένη πλέον κρατική αυθαιρεσία και επιβουλή εις βάρος της.

—Διαιωνίζεται από εξαρτήσεις και διαπλοκές με οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, από ιδιοτέλειες καριεριστών επισκόπων και άλλων κληρικών, που πρεσβεύουν αλλότριες δοξασίες, υπακούουν σε εξωεκκλησιαστικά μυστικά και φανερά κέντρα, και διακονούν ανομολόγητες, αλλά και ομολογούμενες, αντίχριστες δουλείες.

—Εκτρέφεται από δεσποτικούς αυταρχισμούς και εγωισμούς και αλαζονείες, που καταργούν την εν Χριστώ αγάπη, υπονομεύουν την ενότητα της Εκκλησίας και καλλιεργούν κακοδοξίες και αιρέσεις, σκανδαλίζουν και απωθούν το χριστεπώνυμο πλήρωμα από το ιερό Ευαγγέλιο και την ιερά Παράδοση και, εν τέλει, από την ίδια την Ορθόδοξη Πίστη.

—Εκτραχύνεται με αλλεπάλληλα ηθικά και οικονομικά σκάνδαλα, που ταλανίζουν μονίμως την Εκκλησία μας, οσημέραι αυξανόμενα, σε όλα τα επίπεδα της εκκλησιαστικής ζωής και την εκθέτουν στους πάσης φύσεως και προελεύσεως, παλαιούς και νέους, πολεμίους της ―τους οποίους εξοπλίζουν με επιχειρήματα και συκοφαντίες που στρέφονται καταλυτικά εναντίον της― και, βεβαίως, με πολλά άλλα ατοπήματα.

Β΄. Επίσης ―στις εφάμαρτες συνθήκες και στο εκκοσμικευμένο κλίμα που, συνεργούντων εκκλησιαστικών ταγών και παραγόντων, έχουν διαμορφωθεί στην καθημερινή επαγγελματική, κοινωνική, οικογενειακή και προσωπική ζωή μας― διαπιστώνουμε την απομάκρυνσή μας ως Ορθοδόξων Χριστιανών από την Ορθόδοξη Πίστη μας, όπως αυτή ορίζεται από το ιερό Ευαγγέλιο του Χριστού, από τη διδασκαλία των Αποστόλων, από τις παρακαταθήκες των αγίων και θεοφόρων Πατέρων μας, από την Ιερά Παράδοση των προφητών και των δικαίων, των μαρτύρων και των αγίων, των απολογητών και των ομολογητών, των ασκητών και των συγχρόνων αγιασμένων γερόντων μας, οι οποίοι με την αγάπη και την παρρησία τους, με την πνευματική άσκηση και τη σοφία τους, με το αίμα και τους αγώνες τους συνετέλεσαν στην ανοικοδόμηση και συντελούν στην πνευματική εποποιΐα της ζώσης Εκκλησίας μας, που για τη σωτηρία μας ίδρυσε ο Κύριός μας και Θεός μας Ιησούς Χριστός με τον σταυρικό θάνατό Του και τη θριαμβική ανάστασή Του.

Και όλα αυτά κορυφώνονται στις ημέρες μας, όπου η Νέα Εποχή του εωσφόρου ―του αποκρυφισμού και της μαγείας, του παγανισμού και της ειδωλολατρίας, της επιστημονικής και τεχνολογικής ύβρεως, της ανελευθερίας και του ολοκληρωτισμού, του φονταμενταλιστικού ορθολογισμού― βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη με κύρια επιδίωξή της την επιβολή της πανθρησκείας, με θεοποιημένο πρωθιερέα και πλανητάρχη τον Πάπα, άμεσο πρόδρομο του Αντιχρίστου.

Για την επίτευξη αυτού του νεοεποχίτικου σκοπού ―εκτός από την οικονομική και πολιτική παγκοσμιοποίηση και τη βιαίως διαμορφουμένη γεωπολιτική και γεωστρατηγική Νέα Τάξη Πραγμάτων― χρησιμοποιούνται κυρίως οι οικουμενιστικοί διάλογοι, οι συγκρητιστικές λατρευτικές εκδηλώσεις, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και άλλες σατανικές μεθοδείες, όπου έχουν συρθεί και παγιδευθεί από τους νεοεποχίτες εκκλησιαστικούς ηγέτες τους οι Ορθόδοξες Εκκλησίες· και φυσικά —ως μη ώφειλε εκ της ιστορίας της και της συμβολής της— η Εκκλησία της Ελλάδος· με έωλο επιχείρημα μίαν άφιλη και προσχηματική και αντίχριστη «αγάπη», μίαν αθεολόγητη και φλύαρη και συναισθηματική αγαπολογία, με ρηχές και προσωπικές επικοινωνιακές πρακτικές, αλλά και με δέλεαρ παχυλές οικονομικές παροχές και υπόγειες πολιτικές διαπλοκές.

Εν μέσω όλων αυτών των συνθηκών, καταστάσεων και γεγονότων, προσευχόμενοι στον Κύριό μας και Θεό μας Ιησού Χριστό, επικαλούμενοι τις πρεσβείες της Υπεραγίας Θεοτόκου και δι’ ευχών των Αγίων της Εκκλησίας μας, προσηλωμένοι στο ιερό Ευαγγέλιο, στην ιερά Παράδοση, στην αγιοπνευματική εμπειρία και στις αγιοπατερικές διδασκαλίες και παρακαταθήκες, ιδρύουμε την «Φιλορθόδοξο Ένωσι “Κοσμάς Φλαμιάτος”», με σκοπό και στόχους:

1. Να συμβάλουμε, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, στην αφύπνιση και ενεργοποίηση των Ορθοδόξων Χριστιανών και μελών της Εκκλησίας μας.

2. Να καταστήσουμε την Ένωσή μας σημείο αναφοράς, συναντήσεως, διαλόγου και δράσεως όλων, όσοι πονούν την Εκκλησία μας, εναντιώνονται στην πραξικοπηματική προσχώρηση της ιεραρχίας της στην παναίρεση του Παπισμού ―που συντελείται είτε δι’ ενεργείας είτε δι’ αποδοχής είτε δια της σιωπής― και την οποία αδιαπραγμάτευτα καταδικάζουν και μετά βδελυγμίας απορρίπτουν· όπως και την αντίχριστη αναστροφή της με κάθε είδους κακοδοξία, αίρεση, αλλοδοξία, παγανισμό, ειδωλολατρία κ.λπ.

3. Να μεριμνήσουμε για τον επανευαγγελισμό μας, την επιστροφή μας στο ιερό Ευαγγέλιο του Χριστού, στην ιερά Παράδοση και στην αγιοπατερική Διδασκαλία.

4. Να ενεργήσουμε για την αναβίωση του ήθους και του συναξιακού-δημοκρατικού καθεστώτος της αρχαίας Εκκλησίας, με πρώτη μέριμνά μας την ανασυγκρότηση της Ενορίας στο αρχαίο πρότυπό της και την αναγέννηση της ενοριακής ζωής, προαπαιτούμενο κύτταρο και πρωταρχική λειτουργία της ορθόδοξης εκκλησιαστικής πνευματικής και λατρευτικής βιοτής μας.

5. Να καταγγείλουμε το ανελεύθερο, αυταρχικό και αυθαίρετο εξουσιαστικό καθεστώς μέσα στην Εκκλησία μας, που την εκκοσμικεύει και καλλιεργεί κακοδοξίες και αιρέσεις, σκάνδαλα και ανάρμοστες συμπεριφορές, οικονομικές και πολιτικές διαπλοκές, θεσμικές και εκκλησιολογικές εκτροπές.

6. Ιδιαιτέρως ν’ αγωνιστούμε για να επανέλθει στην Εκκλησία μας το απαράγραπτο δικαίωμα του πιστού λαού να εκλέγει άμεσα τους ποιμένες του.

7. Να αντισταθούμε με κάθε πρόσφορο πνευματικό και πρακτικό μέσο στον συντελούμενο εξουνιτισμό της Εκκλησίας μας, καταδικάζοντας και απορρίπτοντας αδιαπραγμάτευτα και μαχητικά τις οικουμενιστικές και συγκρητιστικές μεθοδεύσεις της Νέας Εποχής και τους φορείς τους στο εσωτερικό της Εκκλησίας μας.

8. Να διεκδικήσουμε την αυτοκάθαρση και την προστασία της Εκκλησίας μας από τα ηθικά και οικονομικά σκάνδαλα, ξεπερνώντας με πνευματικά μέσα τους αποπνευματοποιημένους νομικισμούς, που με τις μεθοδεύσεις τους συντηρούν τη νοσηρή και εφάμαρτη κατάστασή της και οδηγούν στη συνεχή χειροτέρευση και διαιώνισή της.

9. Να προβάλλουμε το ιερό Ευαγγέλιο, τη διδασκαλία και τις παρακαταθήκες των αγίων και θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας μας, στερεώνοντας το φρόνημά μας και αναπτερώνοντας την ελπίδα μας ως Ορθοδόξων Χριστιανών.

10. Να παιδαγωγήσουμε και περιφρουρήσουμε κατά Χριστόν τα παιδιά μας και τους νέους μας, διασώζοντας τις ψυχές και το μέλλον τους από την νεοεποχίτικη αρπάγη, που τα σαγηνεύει με πανούργες και περίτεχνες αποκρυφιστικές και σατανιστικές μαγγανείες και πρακτικές.

11. Να αγωνιστούμε για τη διάσωση, εδραίωση και ακτινοβολία της θρησκευτικής και εθνικής ιδιοπροσωπίας μας, της ελληνορθοδόξου υποστάσεώς μας, για την περιφρούρηση της Ρωμηοσύνης μας και της πατρίδας μας, ως φιλοχρίστου λειμώνος και φροντιστηρίου της Ορθοδόξου Πίστεώς μας.

12. Να αντισταθούμε στο καθολικό πλέον ηλεκτρονικό φακέλλωμα και στον επερχόμενο υποχρεωτικό «εμβολιασμό» μας με υψηλής τεχνολογίας μικροτσίπ, δια των οποίων καταργείται η θεόσδοτη ελευθερία μας και το αυτεξούσιό μας, η θρησκευτική και εθνική ιδιοπροσωπία μας, αυτή τούτη η ανθρώπινη υπόστασή μας.

13. Να προασπίσουμε την ελευθερία της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας να υπάρχει, να τελεί τη λατρευτική ζωή της, να επιτελεί το εθνικό, κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο της στις συνθήκες της παγκοσμιοποιήσεως στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και όποιων άλλων διεθνών θεσμών ήθελε η χώρα μας εκούσα-άκουσα καταστεί μέλος.

14. Να προστατεύσουμε τη θέση της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας στην εθνική και κοινωνική ζωή της πατρίδος μας ως «επικρατούσης» θρησκείας, όπως το Σύνταγμα της Ελλάδος επιτάσσει και όπως στο μέλλον πρέπει πάντα να προνοεί.

Τούς στόχους αυτούς θα επιδιώξουμε να πραγματοποιήσουμε εντός των πλαισίων του ιερού Ευαγγελίου, της ιεράς Παραδόσεως, της αγιοπνευματικής εμπειρίας και της αγιοπατερικής διδασκαλίας, με κάθε πρόσφορο πνευματικό μέσο και κάθε δυνατή πρακτική μορφή, με συνέπεια και συνέχεια και διάρκεια, εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις όπως ενδεικτικά ακολούθως αναφέρονται:

1. Ίδρυση παραρτημάτων της «Φιλορθοδόξου Ενώσεως» στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

2. Διοργάνωση και πραγματοποίηση ομιλιών, ημερίδων, συνεδρίων, σεμιναρίων, φροντιστηρίων, κατηχητικών κ.λπ.

3. Διοργάνωση εκδηλώσεων ιεραποστολικού, εθνικού, πολιτιστικού και αγωνιστικού περιεχομένου.

4. Έκδοση περιοδικών, βιβλίων και κάθε είδους εντύπου και ψηφιακού υλικού.

5. Συνεργασία μόνιμη η περιστασιακή με έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα μαζικής ενημερώσεως.

6. Συγγραφή κειμένων, παραγωγή ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών και δημοσίευσή τους στα έντυπα και ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως.

7. Χορηγεία υποτροφιών προς εκπόνηση μελετών, ερευνών, διατριβών κ.λπ. για το έργο και τη ζωή των Πατέρων της Εκκλησίας μας, για την εκκλησιαστική και εθνική ιστορία μας, για την ιερά Παράδοσή μας, για τον ελληνικό και χριστιανικό πολιτισμό μας, για σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα κ.λπ.

8. Συνεργασία με πρόσωπα (επιστήμονες, καλλιτέχνες, δημοσιογράφους, εξειδικευμένους επαγγελματίες, επιχειρηματίες κ.ά.) στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

9. Συνεργασία με ομοειδείς και συγγενείς φορείς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

10. Ίδρυση Ανωνύμων Εταιρειών για την προώθηση των σκοπών της «Φιλορθοδόξου Ενώσεως».

11. Ανάληψη οιασδήποτε πρωτοβουλίας και χρήση κάθε προσφόρου μέσου που προωθεί την επίτευξη των στόχων της «Φιλορθοδόξου Ενώσεως».

Δι' ευχών των αγίων και θεοφόρων Πατέρων ημών. Αμήν.
Νοέμβριος 2007